Martin Solveig – The Night Out (Smash#4)

De opkomende dj Martin Solveig heeft zich sinds ongeveer 1,5 jaar  zich weten te verheffen tot één van de populairste dj’s ter wereld. En dat alles met één gigantisch en geniaal opgezette marketing-campagne. De internationale carrière van deze Franse dj begon met het nummer Hello, over de hele wereld een gigantische hit en nog steeds een veelgedraaide plaat. De dj’s presenteert zichzelf, door middel van een serie video’s waarin zijn nummers verwerkt zitten, als een sullige en naïeve tennisser die daarnaast ook nog iets als dj doet. Inmiddels telt deze humoristische serie al vier afleveringen, en na drie eerdere singles heeft Solveig weer een nieuwe single in de aanslag: The Night Out van zijn nieuwe album Smash.

Eerder blogde ik al over de geniale serie die Martin Solveig op zijn nummers heen heeft gemaakt: het begon al met het uiterst succesvolle Hello (ft. Dragonette), met een extended clip waarin Solveig, gesteund door zijn “manageeeêur” Lafaille (voor de nodige humor in de serie), tegen dj Bob Sinclar moet tennissen om zijn geheime liefde “She” voor zich te winnen. Helaas voor hem had She al een vriendje, resulterende in de tweede aflevering van de serie “Initial S.H.E.”, met enkele lekkere nummers van zijn album en vooral bedoeld om zijn serie verder uit te werken (vooral het nummer Racer 21). De derde video in de serie, Ready 2 Go, was tevens zijn tweede single, en bevatte ook het nummer Can’t Stop (opnieuw met Dragonette, zogenaamd opgenomen in de studio). Vervolgens kwam een opnieuw geniale tussenaflevering over de derde single “Big in Japan”, en sinds gisteren is de video voor zijn allernieuwste single, The Night Out, uit.

The Night Out:

Voor de kenners van de vorige video is de nieuwe video weer geniaal: opnieuw een leuke nieuwe single, opnieuw leuke grappen en opnieuw vele gastoptredens in de video (oa. van Laidback Luke, Sidney Samson en de “officiële” remixers Madeon & A-Track), maar ook voor de niet-fans is hij het kijken waard (het is toch wel aan te raden de rest eerst te kijken). En eindelijk gaat het wat beter tussen Martin en She.

De muziek zelf vind ik persoonlijk niet erg geniaal: Hello berustte vooral op de aanstekelijke zang, Ready 2 Go op de elektronische geluiden, Big in Japan was eigenlijk gewoon hartstikke slecht en The Night Out klinkt alsof het zo van een album van Calvin Harris gestolen is. Toch weet de muziek van Solveig mij ergens wel te boeien: misschien komt het door de leuke video’s, maar Martin Solveig is ook gewoon erg  goed in het maken van pop/dance nummers die iedereen eigenlijk wel aanspreken. En de geniale marketing rond zijn album Smash zorgt natuurlijk ook voor extra publiciteit. Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel tijd deze man in zijn clips stopt, en het is te hopen dat de serie voorlopig nog door zal blijven gaan. En dan neem ik de oppervlakkige mainstream-nummers graag voor lief!