Report: Appelpop 2011

 

 

 

 

 

Dit artikel is eerder verschenen in de Iris Tacheia

Zoals elk jaar was het dit jaar in het tweede weekend van september tijd voor het grootste gratis popfestival van Nederland: Appelpop. Het was alweer de twintigste editie van het festival dat begon als klein extraatje bij het Tielse fruitcorso. De line-up was zoals elk jaar weer een mooie mix tussen wat onbekendere bandjes en een aantal topacts.

Het festival was dit jaar misschien wel geslaagder dan ooit: geen afzeggingen, geluk met het weer, een heleboel topacts en vooral heel veel gezelligheid. De Handsome Poets openden op het hoofdpodium, met een fantastisch optreden. Natuurlijk, ik kende hun cd al, en had ook al wat live optredens beluisterd, maar waar ik ze van live-filmpjes vooral herinnerde als storend onzuiver, waren ze ditmaal perfect en wisten een hele gave show neer te zetten.

Omdat wij bij de Handsome Poets vrij ver achteraan stonden wisten we bij het volgende optreden, dat van Tim Knol, lekker ver vooraan te gaan staan. Tim Knol is op het podium precies zoals je zou verwachten: ontspannen, sympathiek en uiteraard met heerlijke muziek.

De grootste verrassing van het hele festival was voor mij wel de band Lola Kite. Hun debuut-cd was al hele aardige elektropop plaat, maar live wisten ze hun nummers nog net iets overtuigender en afwisselender te brengen. Na Lola Kite was het tijd voor mijn favoriet van de eerste festivaldag: de Nijmeegse rockband Go Back to the Zoo! Van pinkpop en een instore optreden in Kroese kende ik ze al, en ze waren gewoon weer even verpletterend en spectaculair als ze bij hun vorige optredens waren.

Hierna was het tijd voor de grote afsluiter van de vrijdagavond, Di-Rect. Ook deze band was live erg goed, en zeker de moeite waard. Ze speelden vooral de nummers van hun nieuwste cd (met een nieuwe zanger), maar ook de pas uitgekomen single The Chase kwam voorbij. En toen was het tijd om weer naar huis te gaan… en de volgende dag natuurlijk weer terug te komen!

Helaas was de volgende dag de line-up iets minder goed dan die fantastische optredens van vrijdag. Vooral de afsluitende acts (The Baseballs en Mamas Gun) waren nou niet echt bands die je als headliner zou verwachten. Toch waren er vroeg in de avond nog een aantal gave andere optredens die wel de moeite waard waren: namelijk die van De Staat en DeWolff.

De eerste is een heerlijke alternatieve rockband met een hele eigen sound en twee fantastische albums. Live zijn ze nog beter, en weten het publiek van begin tot eind te vermaken met hun nummers. Als allerlaatste optreden van het festival ben ik nog naar DeWolff geweest. Deze vernieuwende psychedelische rocksensatie weet met een origineel Hammondorgel en stevige gitaren een geniale eigen sound te creëren.

Appelpop was dit jaar weer een waardige afsluiter van het festivalseizoen te noemen, met een ijzersterke line-up, lekker weer en een hele fijne sfeer! Met zulke sterke optredens kan het festival gewoon al niet meer tegenvallen!